De lente komt eraan!

Wat een feest de eerste sneeuwklokjes, narcissen en krokussen hebben we alweer gespot. Het teken dat de lente weer voor de deur staat en met het mooie weer is het nog extra genieten.

We lopen met een kleine groep van Heeswijk-Dinter naar Uden. Deze route is weer volop genieten door verschillende landschappen en langs de mooie boerderijen die Brabant kent met de speciale gele en groene kleuren van de ramen, deuren en luiken. Toen Nita mij tijdens de eerste etappe uitlegde dat er een echte betekenis achter de kleuren schuil ging ben ik er nog meer van gaan genieten en mij in gaan verdiepen.

Kleurenkaartje

In 1975 werd een kleurenkaartje samengesteld en verspreid van de Brabantse boerderij kleuren. Donkerrood voor het houtwerk binnen, wit voor de ramen, okergeel voor de kozijnen en donkergroen voor de deuren en de luiken. In feite is dit de kleurstelling van de Kempische boerderijen in het verleden. In werkelijkheid was er in Noord-Brabant een verscheidener toepassing van kleuren bij boerderijen. Veel meer streek- en stijlgebonden en afhankelijk van de verkrijgbare materialen. Het bewuste kleurenkaartje is enorm aangeslagen met als resultaat dat in de gehele provincie, van Halsteren tot Vierlingsbeek en van Woudrichem tot Luyksgestel de Brabantse boerderijen in hun unieke kleuren kunnen worden bewonderd. Wie weet mag ik er ooit in een Brabantse boerderij wonen. Het lijkt mij een eer.

De Kilsdonkse Molen

Als we een kleine 6 kilometer gelopen hebben stuiten we op de De Kilsdonkse Molen. Deze molen kent een lange historie. Eentje die teruggaat tot in de dertiende eeuw. Een tijd waarin de molen van levensbelang was voor veel mensen. Alles is veranderd, en toch ook weer niet. De molens zijn in de staat van rond 1880 teruggebracht, het beekdal is nog altijd even groen. Het is werkelijk een prachtig geheel en we worden zeer vriendelijk welkom geheten door de gilde van vrijwillige molenaars en het de mensen die het bezoekerscentrum draaiende houden. Als ik na ons koffie-thee-chocolademelk-appeltaart-moment naar de maquette van de molen kijk en mijn vingers laat glijden over een aantal tentoongestelde onderdelen raak ik aan de praat met één van de mannen uit de gilde. Wat een enthousiaste man, hij vertelt erover alsof het zijn kind is die net de nobelprijs heeft gewonnen. Geweldig dat mens zo’n passie hebben voor iets in hun leven.

Els en Ron

We lopen door en eenmaal bij Vorstenbosch aankomen nemen we plaats in de tuin van Els en Ron, vrienden van Esther die langs de route wonen. Na een pauze lopen we samen met Els verder. We lopen door de Bedafse bergen, een prachtig gebied, om vervolgens door een goed gesprek met Nita volledig langs het Sint Annabos te lopen. Als we uiteindelijk in Uden aankomen bij de abdij nemen we afscheid en zeggen we voor de laatste keer, tot volgende keer. Volgende keer lopen we namelijk op 11,12 en 13 maart de laatste drie etappes in één weekend ter voorbereiding aan de pelgrimstocht Walk for Homs die op 5 april start.